Bu daeargryn yn y
de-ddwyrain wythnos diwethaf. Clywyd sgrechiadau och-a-gwae o Dreherbert i
Drethomas, a llifodd dagrau o anghrediniaeth fel Sgwd yr Eira ar ddiwrnod gwlyb
o Hydref. Bu Maer Merthyr a gwleidyddion a-ddylai-wybod-yn-well fel Leanne Wood
a Chris Bryant AS Rhondda yn poeri tân a brwmstan, a’r gwefannau cymdeithasol
yn eirias dan gyfranwyr gorffwyll. Roedd hyd yn oed y gantores Charlotte Church
yn gandryll oherwydd y portread annheg o bobl ifanc hanner noeth yn meddwi,
rhegi a dangos eu bloneg ym mariau’r brifddinas. Ie, Charlotte Church,
tywysoges y tabloids a fu unwaith yn enwog am feddwi, rhegi a…
 |
| Rhaglen pry-ar-y-wal anystrydebol arall o Gymru |
Oedd, roedd pennau
bach cyfryngol Llundain wedi pechu a phardduo enw da trigolion y cymoedd os nad
Cymru gyfan, diolch i gyfres “realiti” newydd MTV. Ydy, maen nhw’n dal i’w
cynhyrchu er bod y mwyafrif helaeth yn eu hanwybyddu nhw ers oes aur Big
Brother dros ddegawd yn ôl. Anwybyddu cyfres The Valleys ddylai pawb
fod wedi’i wneud. Yn hytrach, trwy gwyno amdani ddyddiau os nad wythnosau cyn y
bennod gyntaf, fe gawson nhw gyhoeddusrwydd rhyfeddol. Ac yn rhinwedd y golofn
hon, roedd rhaid i mi gael sbec fach do? Roedd ugain munud o raglen awr yn
ddigon i mi. Nid oherwydd mod i’n Disgusted of Llandrindod Wells ond am
fod y cyfan yn ddiflas o ailadroddus, wrth i’r naw cymeriad cartŵn symud i’w tŷ
newydd ym Mae Caerdydd. Ond fe chwarddais o glywed rhybudd mewn Cymraeg cywir
dechrau’r rhaglen ac o boptu’r hysbysebion am “iaith gref a golygfeydd o natur
rywiol”. Chwerthin hefyd ar dwpdra ac anwybodaeth y cwmni cynhyrchu wrth geisio
creu’r argraff nad oedd y naw hyn erioed wedi tywyllu Caerdydd o’r blaen (“plucked from
the tranquillity of Valley life, the cast will be given the opportunity to
leave their hamlet towns and change their lives in the city of Cardiff”) fel petaen
nhw’n hanu o Lanfair Mathafarn Eithaf yn hytrach na hanner awr i fyny’r A470. A
do, fe ddefnyddiwyd defaid plastig a phentwr o gennin yn y deunyddiau
cyhoeddusrwydd. Gwylltio buaswn innau degawd a mwy yn ôl, ond bellach, yn y
Gymru dawel hyderus ôl-ddatganoledig, does gen i uffarn o ots.
Llanc ifanc sy’n fwrlwm o hyder ar hyn o
bryd ydi’r athletwr Aled Siôn Davies o Ben-y-bont ar Ogwr. Er gwaetha’i
lwyddiannau cynnar ym mhencampwriaethau’r byd yn Swistir 2009 a Seland Newydd
2011, ni thalodd y gweddill ohonom unrhyw sylw tan Lundain 2012. Dan arweiniad
John Hardy, cawsom hanner awr o’i hanes yn Aur Paralympaidd Aled Davies gan
gynnwys ei berthynas arbennig os tanllyd weithiau gyda’i hyfforddwr Anthony
Hughes a’r awgrym iddo gael ei fwlio pan sylweddolwyd ei fod yn ‘wahanol’.
Bechod i’r rhaglen wibio fel y ddisgen honno yn y Stadiwm Olympaidd fis yn ôl,
ac na chlywsom fwy am yr aberth teuluol a chymdeithasol wrth anelu am y brig.
Roedd ei fam (“the Welsh mam with a tissue”) yn haeddu llawer mwy o
sylw, ond ni chafwyd bŵ na be gan ei frawd, cyfrannwr cyson i’r cyfryngau
Cymraeg adeg y Gêmau. Un o’r uchafbwyntiau oedd gweld plant lleol yn heidio o
amgylch Aled ger ei flwch post aur. Go brin y caiff cymeriadau The Valleys y
fath groeso’n ôl adre ar ôl i’w lliw haul ffug bylu a’u cyfri banc sychu’n
grimp ar ddiwedd eu pum munud o enwogrwydd.
 |
| Yr Aur |
