 |
| Stryd fawr segur Cwmderi |
Mi ges i freuddwyd uffernol o od neithiwr. Golygfeydd sebon
oedden nhw, lle’r oedd Debbie Jones (Maria Pride) Pobol y Cwm wedi
gadael/dianc o Gymru i’r Eidal a Shirley (Linda Henry) Eastenders yn ei
hymlid. Wn i ddim pam yr olaf, achos dw i ddim yn wyliwr rheolaidd sterics y cocnis a heb ei gwylio ers dramatics pen-blwydd 30 oed ddiwedd Chwefror, gyda damwain cwch parti ar y Tafwys.
Ond doedd gynnon ni ddim digon o gyllideb i fynd dramor go iawn, felly roedd ardal chwareli’r gogledd(!) yn boddi dan haul yn cogio bod yn Italia gydag ecstras Neapolitanaidd yn y cefndir. Penllanw di-ddramatig y freuddwyd oedd bod Shirley (cymeriad bwgan brain â llais 40 Bensons y dydd) yn llwyddo i ddal i fyny efo Debbie, a’r ddwy’n ffrindiau hapus gytûn wedi’r cyfan.
Ond doedd gynnon ni ddim digon o gyllideb i fynd dramor go iawn, felly roedd ardal chwareli’r gogledd(!) yn boddi dan haul yn cogio bod yn Italia gydag ecstras Neapolitanaidd yn y cefndir. Penllanw di-ddramatig y freuddwyd oedd bod Shirley (cymeriad bwgan brain â llais 40 Bensons y dydd) yn llwyddo i ddal i fyny efo Debbie, a’r ddwy’n ffrindiau hapus gytûn wedi’r cyfan.
Fel dwedais i, od iawn.
Ychydig ddyddiau ynghynt, fe wnes i ddal i fyny ar bennod Debbie yn gadael y Cwm dan gwmwl trwy ddal bws i’w hafan Sbaenaidd er
mwyn osgoi cael ei charcharu deliwr drygs y Cwm. Chafodd y graduras fawr o lwc
yn y misoedd diwethaf, gyda Ricky ei mab yn cefnu arni, Kath yn rhoi cic
owt iddi o Faesyderi, a’i gŵr Mark Jones yn mynnu ysgariad. A rhyw gadach
llestri o fenyw oedd hi tua'r diwedd, ar ôl cyrraedd y Cwm o'r Costas bymtheg mlynedd
fel dynes ewn, dim 'whare. Ac yn y canol, bu’n ddraenen gyson yn ystlys Kath
Jones, yn potsian efo Meic Pierce a Kevin Powell (Iwcs), cwrdd â’i sipsi o dad,
ac ennill bywoliaeth a lled-barchusrwydd yng Nghaffi’r Cwm a’r Salon maes o law.
 |
| My Big Fat Pobol Wedding - Debbie a Mark, 2019 |
Bellach, mae stiwdios y gyfres ochr yn ochr ag un Casualty
ym Mhorth y Rhath, Bae Caerdydd wedi cau fel gweddill y genedl, a Pobol y Cwm
wedi’i thocio o bump i ddwy bennod yr wythnos. Yn y cyfamser, ffarweliwyd â’r
stelcwraig seicotig Angharad sydd wedi’i heglu i Awstralia (diolch i dduw) dan
basport ffug ei nemesis Gaynor, daeth Mai/Em (Mirian Evans o Chwilog, enillydd Cân i
Gymru 2014) i chwilio am ei mam Cassie Morris fel cymeriad deuaidd neu binary cynta’r Cwm (rhagor o dicio
bocsys cydraddoldeb a chyfartaledd y BBC) a dioddefodd Math ymosodiad asid erchyll ar
gam wrth adael tŷ tapas Dylan, y cyffurgi lleol.
Mae’n well gen i’r patrwm newydd o lai o benodau’r wythnos,
i fod yn onest, fel chwaer sebon y Fenai. Hyn a hyn o
benodau all rhywun ei wylio/oddef weithiau, ac mae yna ryw deimlad o frys,
actio-nid-da-lle-gellir-gwell, ffilmio blêr a chyfarwyddo ciami ambell dro.
Beth am arafu’r llinell gynhyrchu ffatri, cael hoe fach, a chanolbwyntio ar
greu cyfres dwy-dair gwaith yr wythnos – a thrwy hynny, twtio a thocio, osgoi gormod
o ailadrodd, gadael i gymeriadau newydd anadlu a rhoi cyfle inni ddod i’w nabod
a malio amdanynt yn iawn cyn eu hyrddio i ganol stori fawr. A plis, llai o
straeon gangstyrs cyffuriau a llai o efelychu pwysigrwydd “family”
fel petai Phil Mitchell wedi’i drawsblannu’n Tymbl Uchaf. Ac mi wn bod yna
greisus tai yng nghefn gwlad Cymru, ond er mwyn dyn, adeiladwch ragor o setiau er mwyn rhoi cartref
call i Cassie o bawb, a’r pedwarawd lletchwith Kelly a Jason, Sara a Dylan.
 |
| Porth y Rhath |
